DanskStart
 
website-hit-counters.com visitors since November 2010.

 

April 1587 [p. 23]. Translated into Danish in 1873 (Rørdam, p. 374-375)

Quare anno 1587 in Aprili cum proprio curro et tribus equis me viam dedi salutatis antea propinquis et amicis et inprimis hospite meo Haffniensi, amico meo intimo, m[agistro] Iona Iacobo Venusino doctiss[imo] viro, qui tunc temporis pastor erat Haffniæ ad S[anctum] Spiritum, et inprimis Ionæ meo, cum quo singularis familiaritas mihi fuit inde a primis fere anniis in studiis meis iuvenilibus Witebergæ. Ille a[utem] inter omnes studiosos Witæbergenses tunc temporis habebatur doctissimus qua disputando qua declarando in mathesi et tam theologicis quam philosophicis singularem eruditionem ostendebat.

29.08.1589 [p. 61] Published and partly translated into Danish in 1873 (Rørdam, p. 385)

Ipsius gratulabatur inter alios vir egregie doctus et inter poetas Danicos tunc temporis facile princeps Ionas Iacobus Venus[inus] hoc carmine

Te reges inter Danorum nomine Christi,
     Qui quartus gaudes quatuor ista beent:
Prosperitas abavi, proavi clementia, fervor
     Relligionus avi, mens generosa patris.

20.07. 1599 [p. 121] Published in 1873 (Rørdam, p. 406)

In regiam navem Victor

Victor ego ventosque truces vastasque Charybdes
     Atque alias toto quæ metuanda salo,
Nil metuo, nec enim nomen sine numine faustum
     Contigit, hoc sorti competat usque meæ.
Auspiciis, invicte, tuis, Christiane, tuisque,
     Christe Deus, victrix per mare semper eam.

                              Ionas Iacob[us] Venus[inus]

29.01.1608 [p. 163-165] Poem published in 1874-1877 (Rørdam, p. 271), prose translated into Danish in 1878 (Rørdam, p. 26-27)

29 huius obiit Soræ m[agister] Ionas Iacobus Venusinus vir doctissimus singularis ingenii et raræ erutioni|nis. Quem in studiis Witebergæ 1580, quo anno primum eo veni, tum cepi amare. Quæ amicitia nostra deinceps in patria multis utrisque nostra affinis et continuata. Quem etiam Haffniæ per aliquot annos hospitem habui, cum adhuc essem supremus in cancellaria regis. S[erenissimo] regi inprimis erat charus, cum quo etiam in Anglia fuit, et cum ipsi erat, obtulit regi Angliæ carmen, quod ita ipsi placuit, ut nobilitare eum voluerit. Carmen tale erat:

Ad Iacobum VI Scot[iæ] regem cum amplissimorum regno[rum] Angl[iæ], Francia et Hiberniæ imperium iure hære[ditario] adiret.

Nobilis illa omnes inter gens Anglica gentes
     Ad summum est propriis pene beata bonis,
Scilicet et pace et bello, terraque marique
     Virtute atque opibus nobile nomen habet.
At se nobilior gens atque beatior ipsa est,
     Cui, rex magne, novas insuper addis opes:
Fortunæ florentis opes, famæque per orbem,
     Quæ clari passim Solis adinstar habet.
Atque animi pulcras, formoso in corpore, dotes,
     Quis tu supra hominem, rex Iacobe, veges:
Anglica gens ergo ad summum, meritisque bonisque
     Pene beata suis, tota beata tuis.
Nec dubites ea gens, quin sit tibi fida futura,
     Omnino sine te, cui nequit esse bene.

Reversus postea cum rege in Daniam, Sora ipsi commendat, ut a laboribus academicis liberaretur et ibi in otio literario viveret et Danicas nostras historias pertexeret. Quod etiam procul dubio præstisisset, si Deus vitam ipsi diutius prorogasset. S[erenissimus] rex eum aliquoties in propriis ædibus invisit, dum adhuc in Academia viveret.

Sivert Grubbe's diary (Copenhagen, Det Kongelige Bibliotek, Uldall 449,4)

© Vinilandicus 2010

Back to top